Turcja dla amatorów wina?

Sprawdź, o czym jest dzisiejszy wpis...

Republika Turecka to państwo o bogatej historii, położone na terenie Azji Mniejszej. Jej obszar rozciąga się na kontynentach Azji oraz Europy. Przecinające kraj dwie czarnomorskie cieśniny: Bosfor oraz Dardanele, od wieków decydowały o handlu i były przedmiotem sporów geopolitycznych. Od lat podróżników przyciągają tutejsze starożytne miasta, takie jak Efez, Pergamon, kwitnący handlem Stambuł czy osławiona przez Homera Troja.

Obecnie, kraj ten to niemal turystyczna mekka Europejczyków. Według Biura Informacji Gospodarczej InfoMonitor, jest to jeden z czołowych kierunków wakacyjnych wśród Polaków w 2019 roku.

Czy dla amatorów wina Turcja również może przedstawić atrakcyjną ofertę? Jakie wina można degustować w Turcji?

Winnice zajmują w Turcji prawie  470 000 hektarów, co pod względem wielkości upraw  winorośli na świecie plasuje Turcję na piątym miejscu, po Hiszpanii ( 969 000 ha), Chinach (875 000), Francji (789 000) i Włoszech ( 702 000) (OIV, 2019).

Rocznie w Turcji pozyskuje się 4 miliony ton winogron, z czego 2 miliony stanowią winogrona konsumpcyjne. Ponadto  znaczna część zbiorów winogron przeznaczana jest na produkcję oraz eksport rodzynek. Turcja bowiem należy do największych, obok USA, producentów rodzynek na świecie.

Produkcja oraz konsumpcja wina jest silnie uwarunkowana dominującą religią, jaką jest islam. Na początku XX w. wprowadzono jednak rozdział pomiędzy państwem a religią. Podejście do spożycia alkoholu stało się bardziej liberalne, jednak konsumpcja wciąż pozostaje na niskim poziomie. Produkcja wina w Turcji oscyluje w granicach 500 000 hektolitrów rocznie, przy czym na eksport trafiają śladowe ilości około 30 000 hl. W strukturze produkcji dominują wina stołowe. Krajowa konsumpcja per capita jest minimalna i nie przekracza 1 litra rocznie.

Najpopularniejsze tureckie wina pochodzą z Kapadocji. Bardzo cenne odmiany euroazjatyckie uprawia się także u podnóża Gór Taurus.

Turcja winnice Gory Taurus

Winnice u podnóża Gór Taurus, fot. Agnieszka Kłos

Turcja winogrona

Winogrona oferowane w przydrożnej winnicy u zbocza Gór Taurus, fot. Agnieszka Kłos

W Turcji wyróżnia się cztery wiodące regiony winiarskie:

  • Trację (lub Marmara) – położną w europejskiej części państwa, gdzie produkuje się 40% tureckich win; dominuje tu klimat śródziemnomorski;
  • Anatolię Środkową – centralny region o surowym klimacie, w którym odkryto pierwsze ślady produkcji wina w tym kraju; winnice charakteryzują się niewielką powierzchnią, a uprawiane winorośle rosną na wapiennych płaskowyżach; przykładem są winnice regionu Pamukkale (słynne wapienne tarasy wypełnione wodą), gdzie klimat przypomina warunki Napa Valley, a warunki glebowe tereny Bordeaux.

W Kapadocji powszechnym i dobrze znanym szczepem jest lokalna odmiana – emir, która wykorzystywana była do produkcji wina już za czasów rzymskich. Produkowane z tej odmiany wina należy jednak szybko spożyć (do 2 lat). Natomiast przy północnych zboczach gór Taurus (Środkowo-Wschodnia Anatolia) uprawiana jest słynna odmiana ökulüzgözü (bycze oko), która daje niezwykłe obfite grona, z których wina można przechowywać nawet 10 lat.

  • Anatolię Południowo-Wschodnią – charakteryzującą się suchym i gorącym klimatem, dającym wina garbnikowe.
  • Izmir – najważniejszy region w Turcji, u wybrzeża Morza Egejskiego; produkuje się tu jedną czwartą win tureckich; charakterystyczną cechą tutejszych winnic jest położenie na wysokości 300-500 m n.p.m. oraz wysoka owocowość produkowanych win. Uprawia się tu także szczepy europejskie, gdyż klimat przypomina warunki spotykane w Grecji.

 

Turcja mapa regionów winiarskich

Wiodące obszary występowania winnic w Turcji wraz z uprawianymi szczepami

Źródło: http://www.winesofturkey.org/kavaklidere-winery/

Turcja winorosle chrnione przed słońcem

Winorośle chronione przed palącym słońcem, fot. Agnieszka Kłos

Odwiedzamy Sirnice i degustujemy wino

Popularną miejscowością, położoną w regionie Izmir, słynącą z produkcji tureckich win jest niewielka osada – Sirince. Wioska położona jest w górach, niedaleko Efezu – starożytnej miejscowości, w której mieści się jedna z trzech najważniejszych, obok pergamońskiej i aleksandryjskiej, bibliotek antycznych.

Turcja biblioteka w Efezie

Przewodnik po świecie wina z wizytą w starożytnej bibliotece w Efezie, fot Agnieszka Kłos

Nazwa Sirince (tur. piękna, ładna) – miała z założenia opisywać piękno miejscowości. Mimo, że osada liczy zaledwie 600 mieszkańców, latem odwiedzana jest przez 2,5-3 tys. turystów dziennie!  Wszystko za sprawą produkowanego lokalnie wina, które jest dostępne tylko tutaj. Uwidaczniają się greckie korzenie, co wyróżnia miejscowość spośród tureckich okolic w zakresie kuchni, muzyki oraz architektury. Symbolami są cztery  elementy: wino, oliwa z pierwszego tłoczenia, przetwory owocowe oraz wyroby tkackie.

Osada Sirince, fot. Agnieszka Kłos

Swą sławę miasto zawdzięcza także kilku innym czynnikom. Niedaleko miejscowości znajduje się bowiem dom, w którym nastąpiło, oficjalnie uznane przez Kościół Katolicki, Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Z drugiej strony, według dawnych wierzeń, miejscowość ta miała zostać oszczędzona podczas nadejścia apokalipsy. Rzeczywiście, dzięki medialnemu szumowi w 2012 roku związanemu z końcem kalendarza Majów, osada przeżyła niezwykłe oblężenie, a tutejsi producenci zachwalali „wino apokalipsy”, co wywołało prawdziwy boom turystyczny.

Obok tradycyjnych, regionalnych przetworów oraz wyrobów tkackich, atrakcją dla turystów  jest wino. Strudzeni podróżnicy mogą odetchnąć uczestnicząc w degustacjach trunków od lokalnych producentów. Produkuje się tu przede wszystkim wina owocowe, choć także gronowe, głównie słodkie.

Po spacerze uliczkami Sirnice i zakupie pamiątek na straganach z lokalnymi wyrobami można odpocząć przy tradycyjnej, tureckiej kawie, parzonej w piasku, a następnie zajrzeć do sklepu z winami fot. Agnieszka Kłos

Warto zwrócić uwagę na charakterystyczne zdobienia czaszek przy korku, które nawiązują do apokalipsy.

Winiarnią, która  odbiega architektonicznie od europejskich punktów handlu winem, jest Kaplankaya. Jej wnętrze zdobią tradycyjne, stare  drewniane bele. Winiarnia organizuje regularne degustacje.

Turcja Sirnice winiarnia z zewnątrz

Wejście do winiarni Kaplankaya, fot. Agnieszka Kłos

Mimo, że winnica swój sukces zawdzięcza winom gronowym, w winiarni sprzedaje się przede wszystkim wina owocowe, wytwarzane bez dodatku cukru na bazie świeżych owoców lub koncentratów owocowych. Każde oferowane wino zawiera 12% alkoholu.

Wina owocowe winiarni Kaplankaya, fot. Agnieszka Kłos

Charakterystyczny jest sposób degustacji wina. O ile europejskie winiarnie przyzwyczaiły nas do serwowania wina w odpowiednich kieliszkach, to tradycyjnym zwyczajem kultywowanym przez tutejszych winiarzy jest podawanie wina w kieliszkach przypominających te, które używane są w Europie do picia nalewek czy wódek. Wina te są jednak owocowe, a bogactwo oferowanych smaków  przypomina segment nalewkowy. W tradycyjnych krajach winiarskich, wina owocowe są raczej rzadkością. Natomiast Sirnice wina owocowe uważa za flagowy produkt regionalny.

Degustacja win

W winiarni Kaplankaya, podczas degustacji w ciemno, można próbować nie tylko nagradzane wina gronowe, białe czy różowe, ale przede wszystkim oryginalne smaki win owocowych: pigwy, melona, granatu, czarnej morwy, czarnej jagody, a nawet śliwki węgierki. Pomimo, że nie przepadam za winami słodkimi, warto było spróbować.

Próbowałam również gronowe wino białe. Wino prawdopodobnie półwytrawne o słodkawym  smaku, aromacie świeżych, delikatnych, cytrusowych (lecz nie gorzkich, a dojrzałych) owoców z nutami brzoskwini. Wino orzeźwiające, dobre na lato.

Natomiast półsłodkie wino różowe miało zapachy czerwonych owoców. Wyczuwalna w nosie nuty poziomki i wanilii. Wino lekkie, świetne na aperitif.

Wnętrze winiarni Kaplankaya, fot Agnieszka Kłos

Lokalni dystrybutorzy wyraźnie oznaczają butelkę nazwą swojej winiarni bądź winnicy. W tym regionie eksponuje się także obszar pochodzenia. Etykiety przednie są kolorowe i przedstawiają owoce, nawiązując do smaku danego wina.

Dla tych, którzy nie przepadają za słodyczą win owocowych Turcja oferuje także inne możliwości.  Dzięki szerokim kanałom dystrybucji popularnością cieszą się wina lidera wśród tureckich producentów – Kavaklıdere Wines. Firma rodzinna, założona w 1929 r. posiada obecnie 645 hektarów winnic w siedmiu różnych regionach Anatolii. Mimo, że siedziba znajduje się w Ankarze, firma ma też swoje „Château” w regionach Kapadocji oraz Pendore, Aegea. W całym kraju dostępne są butelki win takich jak: słynne Côtes d’ Avanos  (tempranillo), Prestige Kalakvidere, Selection Kalakvidere, Cankaya Kavaklidere (zdjęcie). Tradycyjnym winem jest także Yakut, które również dostać można pod wspomnianą marką Kavaklıdere. Nazwa wina nawiązuje do Jakutów, czyli narodu tureckiego, zamieszkującego rosyjską część Jakucji (Syberia).

Turcja sklep z winami gronowymi

Tureckie wina w sklepie, fot. Agnieszka Kłos

W Polsce win z Turcji na spotkałam. Dlatego przebywając w tym kraju warto odwiedzić lokalną winnicę i posmakować tutejszych, oryginalnych win. Będzie to z pewnością ciekawe doświadczenie w poznawaniu świata wina.

Swoimi wrażeniami z winiarskiej Turcji podzieliła się z nami Agnieszka Kłos.

 

 

Marek Rekowski

Marek Rekowski

Zostaw swój komentarz!

Ten post ma jeden komentarz

Dodaj komentarz

wesprzyj moją pracę!

newsletter

partnerzy

autor

Winnica Profesora - autor, prof. Marek Rekowski.

prof. Marek Rekowski

Marek Rekowski, profesor ekonomii, wieloletni wykładowca mikroekonomii i koniunktury gospodarczej na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu, visiting professor na uniwersytetach francuskich w Saint Etienne, Dijon, Orleanie, ESCP Business School w Paryżu oraz hiszpańskich w Madrycie, Pamplonie i Sevilli. Amator i znawca wina, autor książek Światowe rynki wina oraz Przewodnik po świecie wina i wykładów z zakresu ekonomii wina. Popularyzator wiedzy o winie.

dla miłośników wina

Winnica Profesora - książka.

Sprawdź mój przewodnik!

Książka "Przewodnik po świecie wina" adresowana jest do początkujących i nieco bardziej zaawansowanych amatorów wina.

wino dla konesera

szukaj

ostatnie wpisy

kategorie

NEWSLETTER

Zapisz się i dostawaj informacje o nowych wpisach.

KIM JESTEM
Marek Rekowski, profesor ekonomii, wieloletni wykładowca mikroekonomii i koniunktury gospodarczej na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu, visiting professor na uniwersytetach francuskich w Saint Etienne, Dijon, Orleanie, ESCP Business School w Paryżu oraz hiszpańskich w Madrycie, Pamplonie i Sevilli.
WSPARCIE MOJEJ PRACY